Εκδήλωση: Ο αγώνας των Πακιστανών εργατών στη Σκάλα Λακωνίας το καλοκαίρι του ’14

Από τις 1 έως 7 Ιουλίου 2014 λαμβάνει χώρα στη Σκάλα Λακωνίας μια απεργία διαφορετική από τις άλλες: εκατοντάδες Πακιστανοί εργάτες μπλοκάρουν πλήρως την συγκομιδή, διαλογή, συσκευασία και διανομή πορτοκαλιών της περιοχής στηριζόμενοι μόνο στις μεταξύ τους σχέσεις και πέρα από τις (έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτες για τους ίδιους) κομματικές και συνδικαλιστικές διαμεσολαβήσεις. Η απεργία ως μέσο πάλης έρχεται σαν αποτέλεσμα της σύνδεσης που κάνουν οι ίδιοι ανάμεσα στα αστυνομικά πογκρόμ και την αναπαραγωγή των ίδιων των συνθηκών ζωής τους. Αρνούμενοι να συνεχίσουν να εργάζονται, εναντιώνονται στο σύνολο των ρατσιστικών συνθηκών ζωής που τους επιβάλλεται. Κόντρα στις φιλανθρωπικές φλυαρίες, ο δυναμικός αγώνας τους υπό δυσανάλογα αντίξοες συνθήκες αποτελεί για εμάς παράδειγμα. Η ήττα τους είναι και δικιά μας.

Ο αγώνας ενάντια στη λήθη είναι αγώνας ενάντια στην υποτίμηση της ζωής μας

Εκδήλωση/Συζήτηση:
Ο αγώνας των Πακιστανών εργατών στη Σκάλα Λακωνίας το καλοκαίρι του 2014

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου, 6μμ

Συνεδριακό κέντρο δήμου Ν.Ιωνίας (ΚΕΠ)

Πατριάρχου Ιωακείμ 4 (πλησίον σταθμού ΗΣΑΠ Ν.Ιωνίας)

Πρωτοβουλία Για Την Κυκλοφορία Των Αγώνων

 

Αφίσα για Σκάλα Λακωνίας (Ελληνικά) Αφίσα για Σκάλα Λακωνίας (Ουρντού)

Αντιφασιστική συγκέντρωση 1/11

Στις γειτονιές του Αμαρουσίου δίνεται καθημερινά ένας αντιφασιστικός αγώνας που κάνει ξεκάθαρο ότι οι φασιστικές πρακτικές θα αντιμετωπίζονται άμεσα και με εχθρικό τρόπο.

Την 1η Αυγούστου η συγκέντρωση των φασιστών της Χ.Α στο Ν. Ηράκλειο για το μνημόσυνο των δύο εκτελεσθέντων χρυσαυγιτών συγκρότησε μηχανοκίνητη πορεία προς το Μαρούσι. Οι χρυσαυγίτες επιχείρησαν επίθεση στην Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου η οποία απωθήθηκε επιτυχώς από τους αντιφασίστες/ριες που συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις τους.

Παράλληλα στα τοπικά media, δημοτικοί άρχοντες, (ο δήμαρχος Πατούλης με την στήριξη του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ Κικίλια), κατασταλτικοί μηχανισμοί και απλοί ρατσιστές κάτοικοι στοχοποιούν την κατάληψη για να απονοηματοδοτήσουν την αγωνιστική παρουσία της στην περιοχή.

Να αναμετρηθούμε με αυτούς που διαχέουν το ρατσιστικό μίσος, αυτούς που εδώ και χρόνια επιτίθονται και δολοφονούν όποιον αποκλίνει από την νοσηρή καθαρότητα τους. Να αναμετρηθούμε ακόμα και με το σύστημα που τους θρέφει, που ιδρύει στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, που καταστέλλει τις απεργίες, που εισβάλλει σε αυτοοργανωμένους χώρους και καταλήψεις. Να αναμετρηθούμε με όσους εξουσιάζουν τις ζωές μας.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΧΩΡΟΥ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ.

ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 1η ΝΟΕΜΒΡΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 17:30 ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΗΣΑΠ ΜΑΡΟΥΣΙ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ, ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ, ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

1noemvri-mikri-01

31/10/2014, 6μ.μ., πλ. Βικτωρίας: πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας

 

ΖΗΤΩ ΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ!

Εδώ και ένα μήνα περίπου διεξάγεται σε όλο το ευρωπαϊκό έδαφος υπό τις εντολές της ΕΕ, μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση με τον ευφάνταστο τίτλο “Mos Maiorum” -”τα ήθη των προγόνων μας”- που αφορά στη “διαχείριση των μεταναστευτικών ροών” και τη θωράκιση της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επεκτείνει σε όλο το μήκος και πλάτος του ευρωπαϊκού εδάφους τη φιλοσοφία του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον πυρήνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: ρατσισμός, καταστολή, φόβος, στρατιωτικοποίηση του εδάφους, εγκλεισμός και περιθωριοποίηση για τους “από κάτω”.
Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου “ήθους” επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται “χωρίς χαρτιά” σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.
Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.
Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι “ανθρωπιστικό καθήκον”. Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013 – ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ (πρωτοδικείο Δέγλερη)

ΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/10, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ, 6μμ

 


Αγρός (πάρκο Τρίτση, Ίλιον), Θερσίτης (Ίλιον), Antifascist Action (Περιστέρι). Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Σινιάλο (Αιγάλεω), Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Πρωτοβουλία αναρχικών Περάματος

 

 

 

 

Τίποτα λιγότερο από αμέριστη αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013.

 

ΝΑ ΓΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ, Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014, πλατεία Βικτωρίας, 6μ.μ.

 

Αντίστροφη μέτρηση, Αλληλέγγυοι-ες από το Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Γεωπονικού, Από τις γειτονιές Αγ. Νικόλας-Κυψέλης-Πατήσια, Απόπυρα, Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη, Ναμούς, Σε τροχιά σύγκρουσης, Συνέλευση No Lager, σύντροφοι-ισσες

ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΠΗΔΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ—Κείμενο-ανακοίνωση αλληλεγγύης στη κατάληψη Κουβέλου στο Μαρούσι

ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ…ΠΗΔΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ !

Σοφός αυτός ο ελληνικός λαός με τις παροιμίες του (ναι, το ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι η παροιμία αλλά σας έχουμε νέα: Ως περίφανοι αντιπατριώτες δεν μας καίει και πολύ η διαστρέβλωση των εθνικών παροιμιών).
Το απόγευμα της 1ης Αυγούστου περίπου 100-150 εθνικά υπερήφανοι χρυσαυγίτες ξεκινώντας από το παλιό τους “άνδρο” στο Ν.Ηράκλειο πραγματοποιούν μοτοπορεία και στοχευμένη επίθεση στην κατάληψη της έπαυλης Κουβέλου ,στο Μαρούσι. Έχοντας πάντα ριζωμένο στην καρδιά και την ψυχή το σπαρτιάτικο ιδεώδες επί 15 λεπτά οι “100 της ΧΑ” “πολιορκούν” με ανδρεία το κτίριο και τους 30 συντρόφους που βρίσκονταν μέσα εκείνη τη στιγμή. Ταυτόχρονα, μη μπορώντας να εισβάλλουν στο χώρο της κατάληψης και απωθούμενοι αποφασιστικά και επιτυχημένα από τους συντρόφους-καταληψίες επιλέγουν να απευθυνθούν και λίγο στη γειτονιά σπάζοντας παρκαρισμένα αμάξια των γύρω κατοίκων. Φύσικα και όλο αυτό το διάστημα του ενός τετάρτου η αστυνομία ως άγρυπνος προστάτης του καπιταλιστικού μας συστήματος ήταν απούσα και εμφανίστηκε αμέσως μετά την αποχώρηση των ΧΑ περικυκλώνοντας την κατάληψη, εγκλωβίζοντας τα άτομα που ήταν μέσα και απαγορεύοντας κάθε επικοινωνία των συντρόφων με κατοίκους και αλληλέγγυους που είχαν σπεύσει να παρέχουν ιατρική βοήθεια στους ελαφρά τραυματισμένους από την επίθεση.
Εμείς από τη μεριά μας μόνο έκπληκτοι δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε τόσο από την γεμάτη ανδρεία επίθεση των ΧΑ όσο και από την ανοχή, στήριξη και ενίσχυση της επίθεσης από την ΕΛΑΣ. Δεν θα αναλωθούμε σε αναφορές και αναλύσεις περί στενής συνεργασίας μπάτσων-ναζί καθώς για εμάς είναι και λογική και αυτονόητη. Κι εδώ έρχεται να κολλήσει και η παραπάνω παροιμία μας.
Το ελληνικό κράτος ενώ παράλληλα ασπάζεται την χιλιοακουσμένη θεωρία των δύο άκρων και επανειλλημένα “καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται” (αρκεί να είναι εναντίον του) ανοίγει τους υπονόμους και αμολάει στους δρόμους τους κατάλληλα εκπαιδευμένους για τις βρώμικες δουλειές (μπάτσοι-ναζι). Η συνεργασία αυτή την τελευταία 20ετία αποτελεί έναν από τους κύριους κατασταλτικούς μηχανισμούς του ελληνικού κράτους απέναντι σε συλλογικά εγχειρήματα γειτονιών τα οποία απαρτίζουν ένα σύνολο κέντρων καθημερινού αγώνα μέσα στη μητρόπολη ενάντια στην ολοκληρωτική υποτίμηση των ζωών μας. Εγχειρήματα αποτελούμενα από ανθρώπους της εργατικής τάξης που υφίστανται σε καθημερινή βάση την οικονομική κι εργασιακή εκμετάλλευση και τη βίαιη υποτίμηση της εργασιακής τους δύναμης από κάθε είδους κεφαλαιοκράτη. Από ανθρώπους που δεν διαλέγουν τον καναπέ τους ως μέσο κριτικής των οικονομικοπολιτικών εξελίξέων αλλά την συλλογικοποίηση στους τόπους που ζούν κι εργάζονται ως μέσο διερεύνησής των. Από ανθρώπους που δεν βάζουν ως προτεραιότητα τον εαυτούλη τους, την καριέρα και την επαγγελματική τους ανέλιξη ή το καθησυχαστικό “βόλεμα” σε κάποια θέση δουλείας των 400E. Από ανθρώπους που συνειδητοποιημένα δρούν ως αντιστεκόμενα κομμάτια της σύγχρονης ελληνικής καπιταλιστικής κοινωνίας. Μίας κοινωνίας-συνονθύλευμα από όλους αυτούς που όσο υπάρχει ησυχία-τάξη-ασφάλεια στο χώρο εντός των τεσσάρων τοιχών στον οποίο ζούνε ή στεγάζονται τα μαγαζάκια τους, δόξα το θεό, όλα πάνε καλά: επαγγελματίες πολιτικοί, καθεστωτικοί δημοσιογράφοι, δικαστές-εκτελεστικά όργανα εξόντωσης αγωνιστών, άτομα ενεργά στο οργανωμένο έγκλημα, μικρο-μεγάλους επιχειρηματίες και αφεντικά, καριερίστες φοιτητές ή εργαζόμενους, ψυχάκηδες-υπανθρώπους με χαραγμένες “ελληνικές” σβάστικες στο σώμα τους, παρτάκηδες μικροαστούς-νοικοκυραίους, πατριώτες που περιμένουν την εθνική ανάπτυξη και η λίστα είναι μεγάλη.
Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, επιτίθεται σε όλους εμάς που έχουμε απορρίψει κάθε τέτοια μορφή ζωής και δράσης προσπαθώντας κάθε μέρα, ώρα και στιγμή να δρούμε συλλογικοποιημένα και συνειδητοποιημένοι πολιτικά στις γειτονιές μας με πρωταρχικό στόχο τη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων στην κατεύθυνση της όξυνσης του ταξικού ανταγωνισμού και αυτοοργάνωσης του ανταγωνιστικού κινήματος και των εργαζομένων ενάντια σε κάθε είδους εκμεταλλευτή που δίνει πνοή, δύναμη και ζωντάνια στα αφεντικά και το κράτος τους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Μαφία… – Σχετικά με τα γεγονότα στην Ν.Φιλαδέλφεια

 

Μαφία…

Σε κάποιους δημιουργεί αισθήματα τρόμου. Άλλοι θυμούνται τις ταινίες του Francis Ford Coppola και εξιτάρονται. Άλλοι απλά την αγνοούν. Και κάποιοι άλλοι την χρησιμοποιούν για την εκπλήρωση διαφόρων συμφερόντων. Το μόνο σίγουρο είναι πως η μαφία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την σύγχρονη ελληνική καπιταλιστική σκατοπατριωτική κοινωνία που έχουμε την τόση “μεγάλη τύχη” να ζούμε, και ως παράνομο-εγκληματικό κεφάλαιο έχει μια αμφίδρομη σχέση εξάρτησης και αλληλοϋποστήριξης με τον καπιταλισμό και το κράτος. Ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας αρχίζουν και εξοικειώνονται με αυτήν και ταυτίζονται με τις πρακτικές της. Δεν είναι ούτε κάτι το γραφικό, ούτε κάτι που δεν μας αφορά και δεν μας επηρεάζει. Τουναντίον, αποτελεί αναπόσπαστο εργαλείο κι έναν από τους μεγαλύτερους μηχανισμούς των αφεντικών και του κράτους τους, με τον οποίο μπορούν να διαχειρίζονται και να επηρεάζουν προς όφελός τους οποιαδήποτε κοινωνική αλλά και πολιτική σχέση μέσα στη μητρόπολη (και όχι μόνο).

Εδώ λοιπόν έρχεται το σημείο να αναρωτηθούμε σε τι βαθμό και με ποιον τρόπο οι μαφιόζικοι μηχανισμοί εισβάλλουν μέρα με την μέρα σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Παρατηρείται μια ολοένα και αυξανόμενη μαφιοζοποίηση πολλών κοινωνικών πεδίων κι είναι αρκετά τα στοιχεία που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε Μπέους και Μαρινάκηδες σε Βόλο και Πειραιά αντίστοιχα, όπου ακόμα και η προσχηματική πολιτική διαμεσολάβηση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων κρίνεται πλέον ως μη επαρκής και αρχίζουν να διαδραματίζουν οι ίδιοι κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή μέσωκατάκτησης θεσμικών θέσεων. Έχουμε μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής, όπου μαζί με οτιδήποτε άλλο εξυπηρετούν, στη βάση τους αποτελούν μια συνισταμένη μαφιόζικων επιχειρηματικών συμφερόντων. Έχουμε την αύξηση, τόσο σε θράσος όσο και σε συχνότητα, περιστατικών επίδειξης ισχύος από οργανωμένα μαφιόζικα συμπλέγματα. Έχουμε απειλητικά τηλεφωνήματα, εκβιασμούς, ξυλοδαρμούς έως και δολοφονίες εργατών που είτε είναι “απείθαρχοι” είτε διεκδικούν τα αυτονόητα. Το συμπέρασμα είναι πως μαφιόζικες πρακτικές υιοθετούνται από ολοένα και περισσότερα επιχειρηματικά συμφέροντα και εκφράζονται πλέον απροκάλυπτα και χωρίς οποιοδήποτε “πέπλο της νύχτας” -και τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Όπου και να παίζεις (γλυκιά μου μαφία) θα σ’ακολουθώ
Ένα από τα πεδία στα οποία έχει διεισδύσει η μαφία είναι και το γήπεδο. Μέσα σε αυτό δεν υπάρχουν μόνο οι 22 μαλάκες που τρέχουν πέρα δώθε και άλλοι 4 μαλάκες διαιτητές. Μέσα σε αυτό συνυπάρχουν χιλιάδες οπαδοί οι οποίοι, ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας, επηρεάζουν και διαμορφώνουν ένα μέρος του συνόλου των κοινωνικών-οικονομικών-πολιτικών σχέσεων μέσα κι έξω από το γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο και πασιφανές ότι μία μερίδα των οπαδών, εδώ και πολλά χρόνια, έχει επιλέξει να λειτουργεί χέρι-χέρι με την μαφία. Χωμένη βαθιά-βαθιά μέσα στα ντρόγκια, αλλά και υπεύθυνη για την διακίνηση αυτών. Δουλεύοντας σε πόρτες ουκ ολίγων μαγαζιών πουλώντας μπραβιλίκια και προστασία. Μπλεγμένη στα συμπλέγματα της πορνείας και στην καταναγκαστική διακίνηση γυναικών. Στελεχώνοντας διάφορους “επιχειρησιακούς τομείς” της μαφίας, στους οποίους εκτός από το “ερεθιστικό” συναίσθημα του “παράνομου” παίζουν και πολλά, μα πολλά φράγκα. Αυτές οι συνθήκες κι αυτοί οι οπαδοί δεν υπάρχουν σε μία συγκεκριμένη ομάδα, αλλά σε όλες.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε για να δείξουμε μια (πάγια) τακτική των αφεντικών -στη συγκεκριμένη περίπτωση μεγαλομαφιόζων/μεγαλοεπιχειρηματιών- για να Continue reading