Μαφία…
Σε κάποιους δημιουργεί αισθήματα τρόμου. Άλλοι θυμούνται τις ταινίες του Francis Ford Coppola και εξιτάρονται. Άλλοι απλά την αγνοούν. Και κάποιοι άλλοι την χρησιμοποιούν για την εκπλήρωση διαφόρων συμφερόντων. Το μόνο σίγουρο είναι πως η μαφία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την σύγχρονη ελληνική καπιταλιστική σκατοπατριωτική κοινωνία που έχουμε την τόση “μεγάλη τύχη” να ζούμε, και ως παράνομο-εγκληματικό κεφάλαιο έχει μια αμφίδρομη σχέση εξάρτησης και αλληλοϋποστήριξης με τον καπιταλισμό και το κράτος. Ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας αρχίζουν και εξοικειώνονται με αυτήν και ταυτίζονται με τις πρακτικές της. Δεν είναι ούτε κάτι το γραφικό, ούτε κάτι που δεν μας αφορά και δεν μας επηρεάζει. Τουναντίον, αποτελεί αναπόσπαστο εργαλείο κι έναν από τους μεγαλύτερους μηχανισμούς των αφεντικών και του κράτους τους, με τον οποίο μπορούν να διαχειρίζονται και να επηρεάζουν προς όφελός τους οποιαδήποτε κοινωνική αλλά και πολιτική σχέση μέσα στη μητρόπολη (και όχι μόνο).
Εδώ λοιπόν έρχεται το σημείο να αναρωτηθούμε σε τι βαθμό και με ποιον τρόπο οι μαφιόζικοι μηχανισμοί εισβάλλουν μέρα με την μέρα σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Παρατηρείται μια ολοένα και αυξανόμενη μαφιοζοποίηση πολλών κοινωνικών πεδίων κι είναι αρκετά τα στοιχεία που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε Μπέους και Μαρινάκηδες σε Βόλο και Πειραιά αντίστοιχα, όπου ακόμα και η προσχηματική πολιτική διαμεσολάβηση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων κρίνεται πλέον ως μη επαρκής και αρχίζουν να διαδραματίζουν οι ίδιοι κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή μέσωκατάκτησης θεσμικών θέσεων. Έχουμε μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής, όπου μαζί με οτιδήποτε άλλο εξυπηρετούν, στη βάση τους αποτελούν μια συνισταμένη μαφιόζικων επιχειρηματικών συμφερόντων. Έχουμε την αύξηση, τόσο σε θράσος όσο και σε συχνότητα, περιστατικών επίδειξης ισχύος από οργανωμένα μαφιόζικα συμπλέγματα. Έχουμε απειλητικά τηλεφωνήματα, εκβιασμούς, ξυλοδαρμούς έως και δολοφονίες εργατών που είτε είναι “απείθαρχοι” είτε διεκδικούν τα αυτονόητα. Το συμπέρασμα είναι πως μαφιόζικες πρακτικές υιοθετούνται από ολοένα και περισσότερα επιχειρηματικά συμφέροντα και εκφράζονται πλέον απροκάλυπτα και χωρίς οποιοδήποτε “πέπλο της νύχτας” -και τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Όπου και να παίζεις (γλυκιά μου μαφία) θα σ’ακολουθώ
Ένα από τα πεδία στα οποία έχει διεισδύσει η μαφία είναι και το γήπεδο. Μέσα σε αυτό δεν υπάρχουν μόνο οι 22 μαλάκες που τρέχουν πέρα δώθε και άλλοι 4 μαλάκες διαιτητές. Μέσα σε αυτό συνυπάρχουν χιλιάδες οπαδοί οι οποίοι, ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας, επηρεάζουν και διαμορφώνουν ένα μέρος του συνόλου των κοινωνικών-οικονομικών-πολιτικών σχέσεων μέσα κι έξω από το γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο και πασιφανές ότι μία μερίδα των οπαδών, εδώ και πολλά χρόνια, έχει επιλέξει να λειτουργεί χέρι-χέρι με την μαφία. Χωμένη βαθιά-βαθιά μέσα στα ντρόγκια, αλλά και υπεύθυνη για την διακίνηση αυτών. Δουλεύοντας σε πόρτες ουκ ολίγων μαγαζιών πουλώντας μπραβιλίκια και προστασία. Μπλεγμένη στα συμπλέγματα της πορνείας και στην καταναγκαστική διακίνηση γυναικών. Στελεχώνοντας διάφορους “επιχειρησιακούς τομείς” της μαφίας, στους οποίους εκτός από το “ερεθιστικό” συναίσθημα του “παράνομου” παίζουν και πολλά, μα πολλά φράγκα. Αυτές οι συνθήκες κι αυτοί οι οπαδοί δεν υπάρχουν σε μία συγκεκριμένη ομάδα, αλλά σε όλες.
Όλα αυτά τα αναφέρουμε για να δείξουμε μια (πάγια) τακτική των αφεντικών -στη συγκεκριμένη περίπτωση μεγαλομαφιόζων/μεγαλοεπιχειρηματιών- για να Continue reading
