Θεωρητικές βάσεις
Οι τρόποι λειτουργίας και δράσης σίγουρα δεν μπορούν να επιτευχθούν μέσα από ιεραρχικές δομές που αναπαράγουν μεθόδους διαμεσολάβησης μιας στρατευμένης λογικής της κυριαρχίας. Απορρίπτοντας τις καθεστωτικές-εξουσιαστικές πολιτικές δομές και αντλώντας τις εμπειρίες μας απο προλεταριακές μνήμες και κινηματικές δράσεις
1- κινούμαστε μακριά απο κομματικές δομές και διεργασίες, επιχειρήσεις, φιλανθρωπικές οργανώσεις, μ.κ.ο., κρατικούς οργανισμούς,
2- προτείνουμε και προβαίνουμε στη δημιουργία ριζοσπαστικών εστιών αγώνα στις γειτονιές,
3- λειτουργούμε με αδιαμεσολάβητες αντιιεραρχικές δομές που προωθούν την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αυτόβουλη ατομική (ισότιμη) συμμετοχή, σε μια κατεύθυνση αυτοδιαχείρησης του χώρου και του χρόνου, ενάντια στην σκλαβιά της εργασίας και της καταναλωτικής αποχαύνωσης.
Απέναντι στην απαξίωση, την εμπορευματοποίηση και την αριθμοποίηση των ζωών μας, προτάσουμε την αλληλεγγύη και την αυτοδιαχείριση με όρους κοινωνικής ισότητας, αδιακρίτως φύλλου, ράτσας και θρησκείας. Παρατεταγμένοι ενάντια στο ”κράτος δικαίου” που επιβάλεται και καταστέλει οτιδήποτε διαφωνεί με αυτό, προβαίνουμε στη δημιουργία μιας συλλογικότητας που θα λειτουργεί ως μια σταθερή εστία πολιτικής ζύμωσης, αντιπληροφόρησης και αγώνα.
Διαλέγουμε να βγούμε στον δρόμο για τα συμφέροντά μας κι όχι για να προσφέρουμε πολιτική υπεραξία σε κόμματα και πολιτικές καριέρες σε επαγγελματίες συνδικαλιστές. Να αγωνιστούμε με αυτόνομη ταξική οργάνωση.
Στο θέμα της βίας, βρίσκουμε πως δεν έχει νόημα να εκφέρονται κρίσεις υπέρ ή κατά μεθόδων, καθώς η χρήση τους είναι ζήτημα περιστάσεων, άρα ζήτημα κοινωνικών συνθηκών και της εκάστοτε στιγμής της ταξικής πάλης. Ενέργειες κινηματικής αντιβίας δεν μπορούν να γίνονται ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου και κάθε θέση αρχής είτε υπέρ των μεθόδων είτε εναντίον τους. Η συλλογική αντίδραση εναντίον του κεφαλαίου συμπεριλαμβάνει την αντιβία ως μέσο για την καταστροφή των καταπιεστικών σχέσεων και μόνο το ίδιο το κίνημα μπορεί να κρίνει πότε θα καταφεύγει στην χρήση της.
Η συλλογικότητα εδρεύει σε Ν.Ιωνία και Ν.Ηράκλειο και λειτουργεί κυρίως σε τοπικό επίπεδο. Βραχυπρόθεσμος στόχος της συλλογικότητας είναι η δημιουργία κοινωνικής και ταξικής συνείδησης (όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού και συλλογικοποίηση της ζωής σε τοπικό επίπεδο) των κατοίκων της γειτονιάς και της ευρύτερης περιοχής, έχοντας ως τελικό στόχο μέσω της κοινωνικής επανάστασης την ελευθεριακή δόμηση της κοινωνίας, τον κομμουνισμό και την αναρχία. Ος πολιτικό εγχείρημα επειδιώκουμε να αφουγκραζόμαστε τους παλμούς της κοινωνίας κάθε στιγμή και σύμφωνα με αυτούς να
επιλέγουμε τα μέσα με τα οποία θα της απευθυνθούμε (ενάντια σε πρακτικές λαϊκισμού), χωρίς βέβαια να ετεροκαθοριζόμαστε από αυτήν.
Η συλλογικοποίηση, το “εμείς”, δεν είναι το αντίθετο του “εγώ”. Είναι η συνείδηση της ανάγκης που έχουμε ο ένας τον άλλο. ‘Εχουμε κοινές ανάγκες και κοινά ταξικά συμφέροντα που μπορούμε να πραγματώσουμε μόνο μέσα από την ανάπτυξη δεσμών μεταξύ μας, μέσα από την συνεργασία μας. Είναι η ανακάλυψη του συλλογικού και της δύναμης του. Είναι η χαρά του μοιράσματος του αγώνα, των αποφασιστικών βλεμμάτων, των σταθερών λέξεων, των αλληλέγγυων χεριών. Το μοίρασμα του χρόνου, των συναισθημάτων, των γνώσεων, των δεξιοτήτων. Του μοιράσματος του υλικού, διανοητικού και συναισθηματικού πλούτου της συλλογικής ανταγωνιστικής υποκειμενικότητας.