Στη Ν. Φιλαδέλφεια οι μπουλντόζες παίρνουνε φωτιά

Στις 10 Νοεμβρίου 2014 δημοσιεύθηκε το σχέδιο τεχνικού προγράμματος και προϋπολογισμού του δήμου Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας για το οικονομικό έτος 2015, το οποίο ψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο στις 3 Δεκεμβρίου 2014. Σε αυτόν τον προϋπολογισμό συμπεριλαμβάνεται η κατεδάφιση της κατάληψης Στρούγκα. Οι καταληψίες της Στρούγκας κληθήκανε από τη δημοτική αρχή να συμμετάσχουν σε συζήτηση μαζί της, ώστε η τελευταία να τους ενημερώσει για τις προθέσεις της σχετικά με το χώρο. Φυσικά, οι καταληψίες αρνήθηκαν να παρευρεθούν σε μια τέτοια συνάντηση. Η οικονομική επιτροπή του δήμου μάλιστα προχώρησε στις 8 Δεκεμβρίου στην απευθείας ανάθεση επιμέρους εργολαβιών που απαιτούνται για την υλοποίηση της πολιτικής απόφασης της δημοτικής αρχής του ΣΥΡΙΖΑ, με πρόσχημα “να μη χαθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια”. Στις 5 Αυγούστου 2015, η ίδια δημοτική αρχή κατεδαφίζει την κατάληψη Κένταυρος στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας.

Αυτές οι μπουλντόζες δεν ήταν οι μόνες που κόβουν βόλτες -ή ίπτανται ως απειλές ενός ζοφερού μέλλοντος- στους δρόμους της Ν. Φιλαδέλφειας. Πριν δώδεκα χρόνια, τον Μάιο του 2003 είχαν εμφανιστεί μπουλντόζες ανάπτυξης στην περιοχή, με σκοπό το γκρέμισμα του ποδοσφαιρικού γηπέδου της ΑΕΚ και την ανέγερση νέου. Το παλιό γήπεδο γκρεμίστηκε, όμως νέο γήπεδο δεν χτίστηκε. Λεφτά δεν υπήρχαν, νομικά πλαίσια δεν υπήρχαν. Το μόνο που υπήρχε ήταν αντίδραση από κατοίκους στην περιοχή ενάντια στην κατασκευή μεγαλύτερου γηπέδου, υπόγειου πάρκινγκ κι εμπορικών καταστημάτων.

Πλέον, τα πράγματα μοιάζουνε καλύτερα για την ΑΕΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση πλέον διακυρρήτει ότι θα βρει άκρη στα νομικά προβλήματα για την ανέγερση του γηπέδου. Η συριζαίικη δημοτική αρχή της Ν. Φιλαδέλφειας ενώ δείχνει να εναντιώνεται στην ανέγερση επαγγελματικού γηπέδου κι εμπορικού κέντρου, κάνει ότι καλύτερο μπορεί ώστε οι “πιέσεις” της να είναι όσο πιο νομικά μικρές, ανώδυνες κι ανούσιες γίνεται. Ίσα-ίσα για να μπορεί να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος των αγωνιζόμενων κατοίκων για την προστασία του άλσους ενάντια στα συμφέροντα του Μελισσανίδη και κάθε λογής επιχειρηματία.

Η “Δικέφαλος 1924 Κατασκευαστική ΑΕ”, συμφερόντων Μελισσανίδη, είχε καταθέσει έγγραφο το οποίο υποτίθεται ότι τη νομιμοποιούσε να ζητήσει οικοδομική άδεια για την ανέγερση νέου γηπέδου. Το έγγραφο όμως κρίθηκε αόριστο και ανεπαρκές από το Αυτοτελές Τμήμα Νομοθετικής Πρωτοβουλίας και Εργου του ΥΠΑΠΕΝ (Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος κι Ενέργειας), που αποφάνθηκε ότι πρέπει να διερευνηθεί αν η εταιρεία του Μελισσανίδη ανήκει σε αυτούς “που σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 42 δύνανται να υπογράφουν με το ως άνω ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο ΑΕΚ ειδικές προγραμματικές συμβάσεις αθλητικής ανάπτυξης”. Τότε ο Μελισσανίδης, στις 3 Φεβρουαρίου 2015, συγκάλεσε γενική συνέλευση της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, στην οποία αποφασίστηκε η μεταβίβαση όλων τα δικαιωματών της ερασιτεχνικής ΑΕΚ στην εταιρεία του Μελισσανίδη, και στη συνέχεια η εταιρεία κατέθεσε αυτή τη σύμβαση στη ΔΑΟΚΑ (Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών και Αδειοδοτήσεων), ζητώντας την έκδοση άδειας ΜΠΕ (Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) για την κατασκευή και λειτουργία του “Κέντρου Αθλητισμού, Μνήμης και Πολιτισμού στη Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής”. Η ΔΑΟΚΑ διαβίβασε αυτή τη σύμβαση στο Αυτοτελές Τμήμα Νομοθετικής Πρωτοβουλίας και Έργου η οποία θα αποφανθεί αν η σύμβαση ανάμεσα στην ερασιτεχική ΑΕΚ και τη “Δικέφαλος 1924 ΑΕ” μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη για την ανέγερση γηπέδου. Η απάντηση εκκρεμεί και δεν πρόκειται να εκδοθεί πριν από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο του 2015.

Νομότυπα, ο χώρος για το γήπεδο έχει παραχωρηθεί προς χρήση από την ερασιτεχνική ΑΕΚ για τις δικές της ανάγκες, οπότε ούτε η “Δικεφάλος 1924 ΑΕ” μπορεί να χτίσει το γήπεδο, ούτε οποιοδήποτε γήπεδο χτιστεί μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ΠΑΕ ΑΕΚ. Όμως, το κράτος δεν παραχώρησε ένα κομμάτι του άλσους στην ερασιτεχνική ΑΕΚ για τον άθληση ερασιτεχνών. Η ιστορία μυρίζει χρήμα, και πολύ χρήμα δεν μπορεί να βγει από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Κι αυτό φαίνεται, καθώς ενώ το Αυτοτελές Τμήμα Νομοθετικής Πρωτοβουλίας και Έργου του ΥΠΑΠΕΝ δεν έχει αποφανθεί ακόμα σχετικά με την εγκυρότητα της (παράνομης) σύμβασης ανάμεσα στην ερασιτεχνική ΑΕΚ και τη “Δικέφαλος 1924 ΑΕ” του υιού Μελισσανίδη, η Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης έχει θέσει σε δήμοσια διαβούλευση τη ΜΠΕ για την ανέγερση του “Κέντρου Αθλητισμού, Μνήμης και Πολιτισμού στη Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής” που έχει καταθέσει η “Δικέφαλος 1924 ΑΕ”. Και ποιο είναι το “κέντρο αθλητισμού”; Σύμφωνα με το έγγραφο που κατέθεσε η εταιρεία δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από επαγγελματικό ποδοσφαιρικό γήπεδο προδιαγραφών της UEFA και χωρητικότητας 32.000 θεατών. Και φυσικά, στο έγγραφο προβλέπεται πως η “Δικέφαλος 1924 ΑΕ” θα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα πάσης φύσεως οικονομικής εκμετάλλευσης του γηπέδου για τα επόμενα 49 χρόνια.

Παρόλα τα νομικά προβλήματα, τα πράγματα ύστερα από τόσα χρόνια βρίσκονται σε καλό δρόμο για την ΑΕΚ. Τα προβλήματα εύκολα μπορούν να λυθούν είτε με κάποια αλλαγή στη σχετική νομοθεσία είτε κάνοντας τα “στραβά μάτια” και προσπερνώντας την -βλέπε και την περίπτωση του Athens Mall. Για τους δύσπιστους, ας αναφέρουμε ότι η νομοθεσία σχετικά με τις παραχωρήσεις ακινήτων από το κράτος για κοινοφελείς σκοπούς (στην προκειμένη περίπτωση για την ανέγερση γηπέδου για τις ανάγκες των αθλητών της ερασιτεχνικής ΑΕΚ) προβλέπει ότι η παραχώρηση ανακαλείται “αν ο χρήστης δεν εκπληρώσει το σκοπό της παραχώρησης εντός πενταετίας από την έκδοση της απόφασης παραχώρησης ή αν αλλάξει ο σκοπός της παραχώρησης, χωρίς τη συναίνεση του οργάνου που εξέδωσε την πράξη αυτή”. Από τότε όχι πέντε, αλλά δώδεκα χρόνια έχουν περάσει κι η ερασιτεχνική ΑΕΚ δεν έχει χτίσει ακόμα γήπεδο για τις ανάγκες της. Όμως ο χώρος δεν ανακλήθηκε ποτέ από το κράτος. Αφού λοιπόν το κράτος δεν ανακάλεσε τον χώρο για την πρώτη περίπτωση, θα τον ανακάλεσει για την δεύτερη; Για το χτίσιμο δηλαδή γηπέδου από την “Δικέφαλος 1924 ΑΕ” για την ΠΑΕ ΑΕΚ;

Όπως έχουμε γράψει και παλαιότερα (βλέπε το περσινό μας κείμενο με τίτλο “Μαφία”), η κατασκευή του γηπέδου θα δώσει νέα πνοή στην οικονομική ζωή της Ν. Φιλαδέλφειας. Πέρα από τις νέες επιχειρήσεις που θα εμφανιστούν (εντός κι εκτός του άλσους), κι οι ήδη υπάρχουσες θα ανθίσουν από τη δημιουργία του γηπέδου. Μικροεπιχειρηματίες, μικροβιοτέχνες και γενικά μικροαφεντικά της περιοχής θα δουν τις δουλειές τους να “ανοίγουν”. Από τα περίπτερα και τα ψητοπωλεία μέχρι τα αθλητικά είδη και όχι μόνο, τα καταστήματα της περιοχής θα αποκτήσουν νέο αγοραστικό κοινό. Οι καταναλωτές που θα επισκέπτονται τη Ν. Φιλάδελφεια κάθε Κυριακή για να εκτονώνονται στο γήπεδο, θα διασκεδάζουν και θα κάνουν τα ψώνια τους στα καταστήματα της περιοχής.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη ήδη καλπάζει στη Ν. Φιλαδέλφεια. Τα τελευταία χρόνια τα καταστήματα εστίασης (bar, καφετέριες, ταχυφαγεία κλπ) πληθαίνουν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου στις περιοχές της Ν. Φιλαδέλφειας και Ν. Χαλκηδόνας. Πιο συγκεκριμένα, από το 2010 έως σήμερα, τα καταστήματα εστίασης στην περιοχή έχουν αυξηθεί περισσότερο από 47% και πλέον ξεπερνούν τα 440. Πλέον, πεζοδρόμια και πεζόδρομοι είναι ασφυκτικά γεμάτα από τα τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές μπορείς να τα διασχίσεις μόνο με μεγάλη δυσκολία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η συριζαίικη δημοτική αρχή θέλει να επικαιροποιήσει το προεδρικό διάταγμα της προστασίας του προσφυγικού συνοικισμού με βάση τον Ν. 4269/14 “περί χωροταξικής και πολεοδομικής μεταρρύθμισης”. Ο νόμος αυτός καταργεί την προστασία των περιοχών αμιγούς κατοικίας και ενθαρρύνει την εκμετάλλευση της γης για εμπορικούς σκοπούς, απορρυθμίζοντας τους περιοριστικούς πολεοδομικούς μηχανισμούς του παρελθόντος. Δηλαδή, ακόμα περισσότερα μαγαζιά για την περιοχή.

Το γήπεδο της ΑΕΚ, οι μέλλουσες επιχειρήσεις εντός κι εκτός του άλσους, και ο σχεδιαζόμενος σταθμός της νέας γραμμής 4 του μετρό (είτε γίνει τελικά στην ίδια τη Ν. Φιλαδέλφεια είτε στον Περισσό σε σημείο 7 λεπτά περπατήματος από την πλατεία Πατριάρχου, δηλαδή το κέντρο της Ν. Φιλάδελφειας) θα επιφέρουν την πολυπόθητη από το κεφάλαιο ανάπτυξη της περιοχής. Μια ανάπτυξη της τσέπης τους και της εκμετάλλευσης της εργασίας μας. Μια ανάπτυξη του τσιμέντου και της μόλυνσης. Η ανάπλαση της Ν. Φιλάδελφειας πλησιάζει απειλητικά, κι από γειτονιά εργατών προσφύγων θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο κέντρο διασκέδασης και κατανάλωσης. Και σαν μην έφταναν αυτά, υπάρχει κι ο κίνδυνος της “πειραιοποίησης” της Ν. Φιλάδελφειας. Ο κίνδυνος δημιουργίας ιδιωτικού στρατού του Μελισσανίδη -μεταμφιεσμένο σε οπαδικό σύνδεσμο- που θα φέρνει σε πέρας τις βρώμικες δουλειές του ιδίου κι άλλων επιχειρηματιών, μαφιόζων και φασιστών της περιοχής, ο οποίος θα προσπαθεί να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος στην εξέδρα και στους δρόμους της περιοχής. Και για να μπορέσει ο κύριος “Τίγρης” να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του ευκολότερα χωρίς να χρειάζεται τη μεσολάβηση του πολιτικού προσωπικού του δήμου, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω απ’την ενδεχόμενη “πειραιοποίηση” και την πιθανότητα να κωλοκαθήσει ο ίδιος σε κάποια καρέκλα του δημοτικού συμβουλίου με τη δημιουργία κάποιας νέας παράταξης, ακουλουθώντας τον δρόμο που χάραξαν ο Μαρινάκης κι ο Μπέος. Μην ξεχνάμε πως ήδη στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, ο Μελισσανίδης “κατέβασε” υποψήφιο δήμαρχο τον Γεωργαμλή, παλαίμαχο παίκτη και πρώην βοηθό προπονητή της ΑΕΚ, με την παράταξη “Ένωση Δημοτών”. Η προεκλογική καμπάνια της “Ένωσης Δημοτών” στηρίχτηκε στην προώθηση της ανέγερσης του γηπέδου και στις κατηγορίες των πολιτικών της αντιπάλων ως… φανατικοί οπαδοί του Ολυμπιακού, μέχρι κι ανδρείκελα του Μαρινάκη!

Με όλα αυτά λοιπόν, πως θα μπορούσαν να μην δεχτούν επιθέσεις τα ανταγωνιστικά εγχειρήματα της γειτονιάς; Πέρυσι, ακύρωση των ανοιχτών εκδηλώσεων και δράσεων του Συντονιστικού Κατοίκων Ν. Φ. – Ν. Χ. για το ζήτημα του άλσους αρχικά μέσω τραμπουκισμών και τελικά μέσω δολοφονικών επιθέσεων και το σπάσιμο κι απόπειρα εμπρησμού της κατάληψης Στρούγκας. Φέτος, από πλευράς του δήμου, η εξαγγελία πλάνου κατεδάφισης της Στρούγκας και η κατεδάφιση του Κενταύρου.

Όταν όμως καταλάγιασαν οι ήχοι από τις μπουλντόζες στον Κένταυρο, απλώθηκε “σιωπή”. Τα περισσότερα κείμενα που βγήκαν γύρω από το ζήτημα δεν μιλήσαν άμεσα κι ανοιχτά ούτε για τα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται το άλσος, ούτε για την αγωνιστική παρακαταθήκη των περασμένων ετών για την υπεράσπισή του. Αντί αυτού, αρκέστηκαν σε μια αντικατασταλτική ρητορεία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για εμάς που υπογράφουμε το παρών κείμενο, η κατεδάφιση της κατάληψης του Κενταύρου έγινε επειδή στάθηκε, και στο μέλλον θα στεκόταν ακόμα μεγαλύτερο, εμπόδιο στα ευρύτερα καπιταλιστικά πλάνα για την περιοχή.

Οι μπουλντόζες παίρνουνε φωτιά στη Ν. Φιλάδελφεια. Προσπαθούνε να γκρεμίσουν τα προλεταριάκα μας συμφέροντα και να οικοδομήσουν αυτά τα κεφαλαίου. Η Στρούγκα, ο Κένταυρος κι όλοι οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Ν. Φιλαδέλφειας μάχονται, ο καθένας με τον τρόπο του, ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη της περιοχής. Μάχονται ενάντια στην καταστροφή ενός απ’τους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους πράσινου μέσα στη τσιμεντένια Βαβυλώνα. Μάχονται ενάντια στην “πειραιοποίηση” της γειτονιάς τους. Στεκόμαστε δίπλα τους κι έχουμε να πούμε μόνο ένα πράγμα:

Το μόνο γήπεδο στο οποίο θα παίξουμε ποδόσφαιρο θα είναι τα συντρίμμια των ναών του εμπορεύματος

Πρωτοβουλία ατόμων από την ελευθεριακή συλλογικότητα
Αναζωπύρωση

Μαφία… – Σχετικά με τα γεγονότα στην Ν.Φιλαδέλφεια

 

Μαφία…

Σε κάποιους δημιουργεί αισθήματα τρόμου. Άλλοι θυμούνται τις ταινίες του Francis Ford Coppola και εξιτάρονται. Άλλοι απλά την αγνοούν. Και κάποιοι άλλοι την χρησιμοποιούν για την εκπλήρωση διαφόρων συμφερόντων. Το μόνο σίγουρο είναι πως η μαφία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την σύγχρονη ελληνική καπιταλιστική σκατοπατριωτική κοινωνία που έχουμε την τόση “μεγάλη τύχη” να ζούμε, και ως παράνομο-εγκληματικό κεφάλαιο έχει μια αμφίδρομη σχέση εξάρτησης και αλληλοϋποστήριξης με τον καπιταλισμό και το κράτος. Ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας αρχίζουν και εξοικειώνονται με αυτήν και ταυτίζονται με τις πρακτικές της. Δεν είναι ούτε κάτι το γραφικό, ούτε κάτι που δεν μας αφορά και δεν μας επηρεάζει. Τουναντίον, αποτελεί αναπόσπαστο εργαλείο κι έναν από τους μεγαλύτερους μηχανισμούς των αφεντικών και του κράτους τους, με τον οποίο μπορούν να διαχειρίζονται και να επηρεάζουν προς όφελός τους οποιαδήποτε κοινωνική αλλά και πολιτική σχέση μέσα στη μητρόπολη (και όχι μόνο).

Εδώ λοιπόν έρχεται το σημείο να αναρωτηθούμε σε τι βαθμό και με ποιον τρόπο οι μαφιόζικοι μηχανισμοί εισβάλλουν μέρα με την μέρα σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Παρατηρείται μια ολοένα και αυξανόμενη μαφιοζοποίηση πολλών κοινωνικών πεδίων κι είναι αρκετά τα στοιχεία που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Έχουμε Μπέους και Μαρινάκηδες σε Βόλο και Πειραιά αντίστοιχα, όπου ακόμα και η προσχηματική πολιτική διαμεσολάβηση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων κρίνεται πλέον ως μη επαρκής και αρχίζουν να διαδραματίζουν οι ίδιοι κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή μέσωκατάκτησης θεσμικών θέσεων. Έχουμε μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής, όπου μαζί με οτιδήποτε άλλο εξυπηρετούν, στη βάση τους αποτελούν μια συνισταμένη μαφιόζικων επιχειρηματικών συμφερόντων. Έχουμε την αύξηση, τόσο σε θράσος όσο και σε συχνότητα, περιστατικών επίδειξης ισχύος από οργανωμένα μαφιόζικα συμπλέγματα. Έχουμε απειλητικά τηλεφωνήματα, εκβιασμούς, ξυλοδαρμούς έως και δολοφονίες εργατών που είτε είναι “απείθαρχοι” είτε διεκδικούν τα αυτονόητα. Το συμπέρασμα είναι πως μαφιόζικες πρακτικές υιοθετούνται από ολοένα και περισσότερα επιχειρηματικά συμφέροντα και εκφράζονται πλέον απροκάλυπτα και χωρίς οποιοδήποτε “πέπλο της νύχτας” -και τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Όπου και να παίζεις (γλυκιά μου μαφία) θα σ’ακολουθώ
Ένα από τα πεδία στα οποία έχει διεισδύσει η μαφία είναι και το γήπεδο. Μέσα σε αυτό δεν υπάρχουν μόνο οι 22 μαλάκες που τρέχουν πέρα δώθε και άλλοι 4 μαλάκες διαιτητές. Μέσα σε αυτό συνυπάρχουν χιλιάδες οπαδοί οι οποίοι, ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας, επηρεάζουν και διαμορφώνουν ένα μέρος του συνόλου των κοινωνικών-οικονομικών-πολιτικών σχέσεων μέσα κι έξω από το γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο και πασιφανές ότι μία μερίδα των οπαδών, εδώ και πολλά χρόνια, έχει επιλέξει να λειτουργεί χέρι-χέρι με την μαφία. Χωμένη βαθιά-βαθιά μέσα στα ντρόγκια, αλλά και υπεύθυνη για την διακίνηση αυτών. Δουλεύοντας σε πόρτες ουκ ολίγων μαγαζιών πουλώντας μπραβιλίκια και προστασία. Μπλεγμένη στα συμπλέγματα της πορνείας και στην καταναγκαστική διακίνηση γυναικών. Στελεχώνοντας διάφορους “επιχειρησιακούς τομείς” της μαφίας, στους οποίους εκτός από το “ερεθιστικό” συναίσθημα του “παράνομου” παίζουν και πολλά, μα πολλά φράγκα. Αυτές οι συνθήκες κι αυτοί οι οπαδοί δεν υπάρχουν σε μία συγκεκριμένη ομάδα, αλλά σε όλες.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε για να δείξουμε μια (πάγια) τακτική των αφεντικών -στη συγκεκριμένη περίπτωση μεγαλομαφιόζων/μεγαλοεπιχειρηματιών- για να Continue reading